Częste pytania

Czy w systemie KNX/EIB istnieje duży wybór przycisków, służących do sterowania oświetleniem, ogrzewaniem, roletami itd.?

Uniwersalne przyciski Systemu KNX/EIB są przede wszystkim wielofunkcyjne oraz estetyczne, nie zajmują wiele miejsca na ścianie i mają duże możliwości tj. sterują oświetleniem, ogrzewaniem, roletami, itd. Do wyboru jest wiele modeli dostępnych w różnych kolorach, kształtach oraz wykonanych z różnych materiałów (plastik, szkło, stal). Ogólnie można je podzielić na:
• przyciski proste, składające się z kilku klawiszy i posiadające miejsce na opisanie funkcji zaprogramowanych pod danym klawiszem,
• przyciski z termostatem i wyświetlaczem, mające wbudowany termostat oraz wyświetlacz, który może pokazywać np. bieżącą temperaturę w pomieszczeniu czy datę i godzinę.
• panele LCD i dotykowe, posiadające oprócz podstawowych funkcji wiele dodatkowych, np. możliwość zaprogramowania scen,
• przyciski bezprzewodowe (bogato wyposażone), dostępne w formie pilotów wykonujących funkcje przycisków, sterujących sprzętem AV. Mają także możliwość zaprogramowanie scen i makr.


Jakie przyciski powinienem wybrać, aby sprawnie sterować systemem?

Najpierw należy policzyć, ile funkcji powinno się na nich znaleźć. Te funkcje to (w nawiasach podano liczbę klawiszy, jakie zajmuje dana funkcja):
• Włączanie lampy lub gniazda (1)
• Włączanie lampy + regulacja mocy światła (2)
• Sterowanie roletą (żaluzją, karniszem), lub ich grupą (2)
• Otwieranie/zamykanie bramy, furtki, okna dachowego (1)
• Uruchamianie sceny (1)
• Funkcja OFF – by zgasić wszystkie lampy np. przy wyjściu z pomieszczenia lub przed włączeniem sceny (1)
• inne funkcje specyficzne np. wyjście z domu (1)
Należy zsumować liczbę klawiszy, jakie są potrzebne, by zrealizować wszystkie oczekiwane funkcje w pomieszczeniu i dobrać przycisk odpowiedniej wielkości (lub kilka mniejszych). Przy obliczeniach proszę nie zapominać o lampach na zewnątrz domu, które muszą być zapalane np. z salonu (i ew. pilota radiowego używanego w ogrodzie).


Jakie kłopoty czekają klienta/projektanta, jeśli zastosuje system KNX/EIB?

Absolutnie żadne! A konkretnie nie większe, niż przy tradycyjnych instalacjach. Zaprojektowaniem i instalacją systemu zajmują się fachowcy, którzy udzielają klientowi wszystkich potrzebnych informacji i doradzają przy wyborze rozwiązań. System KNX to nie jest jakiś wymysł „garażowej” firmy, tylko współpraca 100 największych firm europejskich (np. ABB, BERKER, BOSCH, GIRA, HAGER, JUNG, MERTEN, MOELLER, SIEMENS). Rozwiązania bazują na oficjalnym (norma Unii Europejskiej) standardzie dla instalacji elektrycznych. System ten wypiera typowe instalacje elektryczne i wkrótce będzie codziennością. Dom wyposażony w instalację inteligentną jest bardziej komfortowy, bezpieczny i oszczędny, oraz ma większą wartość dla przyszłych nabywców.

 

Dlaczego rozdzielnica elektryczna jest znacznie większa od tradycyjnych rozdzielnic?

System Inteligentnego Domu został zaprojektowany tak, aby zapewnić jego użytkownikom maksimum wygody i komfortu. Wiąże się to z obsługą znacznej liczby urządzeń – np. sterowaniem światłem i roletami. Stąd większa liczba przewodów wchodzących do rozdzielnicy. Aby instalację można było łatwo wykonać, serwisować i rozbudowywać, wszystkie przewody zostają oznakowane. Wyprowadza się je do rozdzielnicy w specjalnie przygotowane zaciski. W rozdzielnicy pozostawia się też ok. 30% wolnego miejsca przeznaczonego na modyfikacje systemu. Szafa rozdzielcza nie jest jednak głęboka (ok. 25cm), nie grzeje się i – co najważniejsze – można ją łatwo zamaskować, montując urządzenie w ścianie lub w garderobie (np. za ubraniami).


Czy system KNX/EIB może sterować nadmuchowym systemem HVAC? Jeśli tak, to jak?

Kiedy budynek podzielony jest na kilkanaście stref „klimatycznych”, w każdej strefie można uzyskać niezależną temperaturę (ogrzewanie/klimatyzacja). System też dba o odpowiednią wilgotność powietrza (nawilżanie) i jego świeżość (wentylacja). Przy zastosowaniu ogrzewania nadmuchowego kanałami powietrznymi (z przepustnicami nad każdym pomieszczeniem) w zależności od zapotrzebowania, tłoczone jest określone powietrze z siłą zależną od liczby pomieszczeń je wymagających. Otwarcie okna blokuje dla danego pomieszczenia dopływ powietrza z systemu HVAC, co ma wpływ na oszczędność energii grzewczej. Jeśli żadne pomieszczenie nie wymaga grzania lub chłodzenia załącza się wentylacja, a jeśli czujnik wilgotności wskazuje suche powietrze – wentylacja z nawilżaniem. Termostaty są zintegrowane z przyciskami sterującymi oświetleniem. Z każdego termostatu można odczytać aktualną temperaturę w danym pomieszczeniu oraz nastawić temperaturę żądaną. Termostat w każdym pomieszczeniu jest niezależnym sterownikiem wysyłającym sygnały o potrzebie grzania lub chłodzenia.


Jakie instalacje techniczne posiada inteligentny budynek?

Współczesny budynek inteligentny wyposażony jest w wiele bardzo skomplikowanych instalacji technicznych. Należą do nich instalacje: elektryczna, oświetleniowa, ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji, kontroli dostępu, antywłamaniowa, przeciwpożarowa, nadzoru telewizji przemysłowej i inne. Mogą one oczywiście pracować niezależnie od siebie, jednakże to właśnie zintegrowanie ich pracy pozwala na pełniejsze wykorzystanie walorów obiektu w świetle komfortu, bezpieczeństwa i ekonomiki użytkowania.


Co to jest system BMS?

BMS (ang. Building Management System) jest to Centralny System Zarządzania dużym budynkiem, optymalizujący warunki wykorzystania dostępnych mediów. Umożliwia on, oprócz pełnego sterowania systemami automatyki klimatyzacji i wentylacji, także kontrolę nad systemem oświetleniowym oraz elektroenergetycznym. Systemy BMS muszą charakteryzować się dużą elastycznością (zmiany konfiguracji wraz ze zmianą potrzeb) oraz skalowalnością (rozbudowa od małego do dużego systemu, obejmującego wiele obiektów). Wymagania takie spełnia filozofia budowy modułowej, która pozwala w pełni wykorzystywać możliwości tkwiące w integrowaniu podsystemów, zapewnia dużą elastyczność w adaptacji i rozbudowie instalacji, a także wyklucza konieczność wyłączania całego systemu w przypadku awarii jego części – awaria jednego elementu nie wpływa na pracę pozostałych.

 

 


W jaki sposób system KNX/EIB integruje się ze sprzętem Audio/Video?

System KNX/EIB można zintegrować ze sprzętem Audio/Video instalując moduł IR, komunikujący się z urządzeniami poprzez podczerwień. Oznacza to, że np. wejście domownika do domu nie tylko automatycznie włączy światło, opuści rolety, podniesie temperaturę, ale także spowoduje włączenie telewizora na ulubiony program lub uruchomi wybraną płytę z odtwarzacza CD. Taka funkcjonalność zbliża coraz bardziej do możliwości domu Billa Gatesa, gdzie wchodząc do pokoju można zobaczyć ulubiony obraz na wiszącym na ścianie monitorze plazmowym. Moduł IR może też np. ściszyć telewizor w momencie, gdy dzwoni telefon, włączyć nagrywanie na magnetowidzie czy DVD obrazu z kamery w hallu w momencie pojawienia się intruza, nagrać film/program TV po otrzymaniu sygnału z naszego biura itd. Przykłady można mnożyć, a zastosowania podpowie wyobraźnia.


Czym różni się system Instabus EIB od systemu Powernet?

 

System Instabus EIB przeznaczony jest dla domów nowych lub gruntownie remontowanych, ponieważ wymaga zupełnie nowej lub modyfikowanej instalacji elektrycznej. Urządzenia komunikują się przez jeden biegnący wokół domu przewód magistralny. System ma duże możliwości rozbudowy. Podstawową instalację można łatwo rozszerzać o kolejne funkcje oraz możliwości np. sterowanie przez komputer. Natomiast system Powernet zalecany jest dla wnętrz już istniejących. Jego elementy komunikują się poprzez sieć elektryczną, nie jest zatem wymagane dodatkowe okablowanie. Rozbudowa systemu sprowadza się do wciśnięcia kolejnego modułu do gniazdka. System może być w każdej chwili rozbudowywany (np. zintegrowany z systemem Instabus EIB).


Co to jest ETS?

Oprogramowanie ETS (ang. EIB Tool Software) jest zestawem narzędzi do projektowania i uruchamiania instalacji EIB za pomocą komputera pracującego w środowisku Windows. Z formalnego punktu widzenia uruchomienie instalacji magistralnej polega na przesłaniu odpowiednich telegramów programujących pamięci EEROM w elementach magistralnych. Nie jest istotne, w którym miejscu budynku aparaty się znajdują. Ważne jest natomiast zdefiniowanie takiego elementu przez podanie jego adresu fizycznego (który określa jego położenie w strukturze sieci – nr strefy, nr linii i nr elementu w linii), adresów grupowych (określa funkcję jaką dany element sieci ma wykonywać) i podanie odpowiednich parametrów niezbędnych dla poprawnej pracy aparatu i współpracy z magistralą. Opracowanie projektu polega na łączeniu wielu pojedynczych urządzeń w jedną funkcjonalną całość połączoną adresami grupowymi.